Przejdź do zawartości

55 Batalion Saperów (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
55 Batalion Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Zenon Schreyer

Organizacja
Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

45 Dywizja Piechoty

55 Batalion Saperów (55 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.

Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 5 batalion saperów z Krakowa.

Formowanie i działania

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z planem mobilizacynym „W” miał zostać sformowany w II rzucie mobilizacji powszechnej, a gotowość miał osiągnąć w dniu „X+3”. Jednostką mobilizującą był 5 batalion saperów[1]. 55 bsap miał być organicznym pododdziałem saperów 45 Dywizji Piechoty[1].

30 sierpnia 1939 roku została zarządzona mobilizacja powszechna. Dzień 31 sierpnia został wyznaczony pierwszym dniem mobilizacji, a dzień 6 września stawał się dniem „X”. Zgodnie z planem „W” mobilizacja batalionu miała być rozpoczęta 6 września, a zakończona trzy dni później. Na podstawie rozkazu L.dz. 23/mob.39 Naczelnego Wodza z 2 września 1939 roku mobilizacja II rzutu została przyśpieszona o dwa dni. Dniem „X” został 4 września. Tego dnia powinno rozpocząć się formowanie 55 bsap, a zakończyć 7 września 1939 roku.

Osiągnął gotowość bojową w nocy z 2/3 września. 2 września 1939 roku w skład batalionu została włączona 75 samodzielna kompania saperów i przeszedł w podporządkowanie tej 55 Dywizji Piechoty[2].

Organizacja i obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna 55 bsap we wrześniu 1939 roku. W nawiasach podano pokojową funkcję pełnioną przez oficerów służby stałej w 5 bsap).

  • dowódca batalionu – kpt. sap. Zenon Schreyer (dowódca 4 kompanii saperów)
  • zastępca dowódcy – kpt. sap. Stanisław Nowosad
  • adiutant – ppor. Tadeusz Józef Kalarus (instruktor 4 kompanii saperów)
  • dowódca 1 kompanii saperów – ppor. Kazimierz Witkowski (instruktor kompanii szkolnej)
  • dowódca 2 kompanii saperów – por. Leon Bronisław Fuhrmann (dowódca kompanii specjalnej)
    • dowódca plutonu – ppor. rez. Sylwester Kozłowski
  • dowódca kolumny saperskiej – por. rez. Czesław Wincenty Błasiak
  • zastępca dowódcy kolumny saperskiej – ppor. rez. Sylwester Kozłowski

Kompanie otrzymały po 7 wozów i 14 koni.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Cutter 2003 ↓, s. 161.
  2. Cutter 2003 ↓, s. 170.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
  • Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
  • Adam Szugajew, Saperzy w służbie Polsce, Londyn 1985.